
Niet meteen de meest charmante vergelijking, maar coaching is mooi vergelijkbaar met een ajuin.
Het geeft smaak aan je leven en je gaat er soms van huilen :)
De mooiste vergelijking zit in de laagjes van een ajuin, met de kern als het ultieme doel. Zoals ik overal en zoveel mogelijk verkondig, ben ik ervan overtuigd dat het échte geluk in authenticiteit ligt. Je echte “ik” ontdekken is meestal een zoektocht en vergt de nodige energie, maar is meer dan de moeite waard. Ik kan het iedereen aanraden. Gaandeweg hebben veel mensen hun kern toegedekt met veel verschillende ‘laagjes’. Meningen van anderen, schuldgevoel, perfectionisme, pleasing gedrag,… Allemaal voorbeelden van ‘laagjes’ die ons belemmeren om onze ware “ik” te tonen. Nochtans, wat in de kern zit, is meestal zoooo mooi ! Je zou ervan versteld staan hoeveel mensen we dagelijks tegenkomen die mijlenver afgeweken zijn van wie ze écht zijn.
Als we geboren werden en de eerste jaren die daarop volgden, stonden we nog heel dicht bij onszelf. Jonge kinderen roepen als ze daar zin in hebben, ze schaterlachen luidkeels als ze plezier hebben en ze schreeuwen het uit als ze ontevreden zijn. Het beste voorbeeld is een kind dat niet wil geknuffeld worden door iemand die ze niet goed kennen. Dat vriendelijk gezicht dat bij ons thuis op bezoek komt, ken ik niet. Mij knuffelen?? Ik dénk het niet !! Ik draai mijn hoofd weg, kruip achter mama’s been aan en als je dichter komt, begin ik te schreeuwen. Out of my personal space please !! DAT is nog authentiek. Zeg nu eens eerlijk? Heb jij soms geen zin om weg te kruipen of het op schreeuwen te zetten wanneer bepaalde mensen naar je toekomen? Zeker wel ! Jullie kennen het allemaal. We hebben consequent afgeleerd om eerlijk te zijn. Ik wil hier niet mee verkondigen dat het een goed idee zou zijn om allemaal 100% rechtuit te zijn en mensen maar ronduit ons gedacht te zeggen. We hebben grenzen en beleefdheidsregels nodig om onze wereld leefbaar te maken (leve de lessen Sociologie!).
Het is echter wel goed om je bewust te worden van je laagjes. Wie heeft jou geleerd je te gedragen hoe je vandaag doet? Hoe dikwijls doe jij je voor als iemand die je eigenlijk niet bent? Wanneer hou jij de schijn op? Hoeveel activiteiten in je weekplanning voer jij uit voor iemand anders? Hoeveel durf je “neen, dank je” te zeggen? Waarom verantwoord je jezelf zo?
Uitdagende en spannende materie! Het kriebelt als ik erover schrijf, kan je bedenken hoe enthousiast ik word als ik het voorrecht krijg om mensen te begeleiden in hun zoektocht. Laagje per laagje richting een gelukkiger en gebalanceerd leven.
*Maakt vreugdesprong*
Reactie plaatsen
Reacties